Dhjetë vjet më parë, një shitës frutash i vuri zjarrin vetes në qytetin qendror tunizian të Sidi Bouzid pas një grindjeje me një police për faktin se ku e kishte vendosur karrocën e tij.
Fjala për aktin fatal të mosbindjes së Mohammed Bouazizi u përhap shpejt, duke shkaktuar protesta në të gjithë vendin që përfundimisht rrëzuan liderin e Tunizisë të një kohe të gjatë dhe ndihmuan në frymëzimin e kryengritjeve të ngjashme në të gjithë rajonin – e ashtuquajtura “Pranvera Arabe”.
Demonstrata të mëdha shpërthyen në Egjipt dhe Bahrein, qeveritë ranë dhe lufta civile përfshiu Libinë, Sirinë dhe Jemenin.
Tunizianët tani janë të lirë të zgjedhin udhëheqësit e tyre dhe mund të kritikojnë publikisht shtetin. Megjithatë, për të gjithë kaosin që kanë përjetuar, shumë njerëz shohin prapa ngjarjeve të vitit 2010 dhe pendohen që ëndrrate tyre mbeten të paplotësuara.
“Diçka shkoi keq në revolucion”, tha Attia Athmouni, një mësuese e filozofisë në pension që ndihmoi në udhëheqjen e kryengritjes pas vdekjes së Bouazizi duke qëndruar në karrocën e braktisur të shitësit të frutave për t’iu drejtuar turmës natën që ai vdiq.
Protestat janë ndezur përsëri në javët e fundit në të gjithë qytetet më të varfra të Jugut të Tunizisë kundër papunësisë, shërbimeve të dobëta të shtetit, pabarazisë dhe mungesave.
Përleshja për të marrë mjaft gaz për gatim për të siguruar familjet nënvizon vështirësitë me të cilat përballen njerëzit e zakonshëm në një vend ku ekonomia ka ngecur, duke e lënë publikun po aq të zemëruar sa ishte një dekadë më parë.
Pranë Sidi Bouzid javën e kaluar, një turmë vendosi gurë të mëdhenj për të bllokuar një rrugë kryesore. Ata donin që kamionët që merrnin bombola gatimi në qytet, t’i shkarkonin në fshatin e tyre.
Furnizimet kanë qenë në mungesë në Tunizi që kur njerëzit që jetojnë pranë fabrikës kryesore shtetërore që prodhon gazin e mbyllën fabrikën disa javë më parë për të kërkuar më shumë punë lokale.
Një grua në prani të turmës tha se nuk kishte pasur gaz për tre ditë dhe familja e saj kishte ngrënë vetëm ushqim të ftohtë. Ajo kishte në radhë mbi gjashtë orë e gjysmë.
Demonstrata më të mëdha mund të zhvillohen në Tunizi të enjten, në përvjetorin e vetdjegies së Bouazizi pasi karroca e tij me fruta u konfiskua kur ai refuzoi të largohej nga një zonë e palicencuar.
Slimane Rouissi, një tjetër aktivist i Sidi Bouzid dhe ish -ësues që e njihte familjen e Bouazizi, tha se i riu kishte duruar një varg zhgënjimesh përpara konfrontimit përfundimtar.
Ai u lye me benzinë ??dhe vrau veten përpara zyrës së guvernatorit lokal.