Në një shfaqje të habitshme të akrobacive politike, kandidati i Partisë Socialiste për kryebashkiak të Himarës, Vangjel Tavo, ka bërë sot një deklaratë të fortë: “Mbi ligjin nuk del njeri!” Kjo deklaratë vjen në mes të një polemike që rrethon votuesit me karta identiteti të skaduara të cilëve u është ndaluar të votojnë—një situatë që ka lënë rreth 6,000 qytetarë të paaftë për të hedhur votën e tyre. Ironia është e dukshme, duke marrë parasysh qëndrimin e kaluar të Tavos për heqjen e të drjtës së votës kur ai aderonte ne rradhët e LSI.
Disa vite më parë, Tavo ishte një kritik i zjarrtë i Kryeministrit Edi Rama, padronit të tij të sotëm, duke e akuzuar atë për ndalimin e mbështetësve të tij që të votonin. Por sot, ndërsa ai kandidon për kryebashkiak bekimin e vetë Ramës, ai me hipokrizi “mbron” shenjtërinë e ligjit. Çfarë transformimi prej kameleoni politik!
Tradita në Shqipëri ka parë shpesh partitë politike të arrijnë një konsensus për të lejuar votuesit me karta identiteti të skaduara të marrin pjesë në zgjedhje. Kjo praktikë pranon sfidat logjistike që shumë përballen në rinovimin e mjetit të identifikimit në kohë. Megjithatë, këtë herë në Himarë, një rajon me një pakicë të rëndësishme greke, kjo traditë është anashkaluar në mënyrë habitshme. Zgjedhjet, të shpallura vetëm 25 ditë më parë, lanë shumë pak kohë në dispozicion për votuesit që të rinovojnë ID-të e tyre—një proces që mund të zgjasë më shumë se një muaj në rrethana normale. Ministria e Brendshme, nën ndikimin e Edi Ramës, kontrollon lëshimin e këtyre ID-ve. Kjo ministri është bërë efektivisht një mjet në arsenalin politik të Ramës, duke ngritur pyetje rreth drejtësisë dhe integritetit të procesit zgjedhor.
Shumica e këtyre votuesve të privuar jetojnë dhe punojnë në Greqi, duke mbajtur nënshtetësi të dyfishtë. Për shumë prej tyre, ID-të shqiptare janë dytësore, gjë që shpjegon vonesën në rinovimin e tyre. Por në një garë aq të ngushtë dhe të ngarkuar politikisht si zgjedhjet për kryebashkiakun e Himarës, kjo pengesë burokratike duket më pak e rastësishme dhe më shumë si një “kurth politik” i qëllimshëm. Nuk mund të mos kujtojmë zgjedhjet e vitit të kaluar në Himarë, ku kandidati i opozitës, Fredi Beleri, fitoi pavarësisht se ishte i burgosur nën rrethana të dyshimta. Këtë vit asgjë nuk i është lënë rastësisë dhe masat që Rama dhe aleatët e tij do të ndërmarrin për të siguruar fitoren janë gjithnjë e më autokratike.
Komentet e fundit të Tavos, që injorojnë shqetësimet e votuesve të privuar duke thënë “nuk është çështja ime” dhe duke iu referuar supremacisë së ligjit, janë në kontrast të thellë me retorikën e tij të kaluar. Kur i shërbenin ambicieve të tij, ai denonconte mohimin nga e drejta e votës së votuesve; tani, ai e mbron atë nën maskën e ligjshmërisë. Ky ndryshim i qëndrimit zbulon një strategji politike që është më pak rreth parimeve dhe më shumë rreth pushtetit.
Udhëtimi i Vangjel Tavos nga një mbrojtës për të drejtat e votuesve në një mbrojtës të zbatimit selektiv të ligjit përfaqëson cinizmin e thellë në politikën shqiptare. Komentet e tij zbulojnë një gatishmëri shqetësuese për të braktisur bindjet e mëparshme për përfitime politike. Ndërsa Himara përballet me këto zgjedhje të debatueshme, bëhet gjithnjë e më e qartë se ligji, siç zbatohet nga partia në pushtet, nuk ka të bëjë me drejtësinë ose ndershmërinë, por me mbajtjen e një kapje mbi pushtetin, pa marrë parasysh koston ndaj integritetit demokratik.