Dyfytyrësia e një pushteti që ndëshkon të varfërit dhe mbron të korruptuarit
Në Shqipërinë e Edi Ramës, një qytetar mund të përfundojë në burg për një faturë të papaguar të energjisë elektrike. Një pensionist i sëmurë, një familje në nevojë, apo një i papunë që nuk ka mundur të paguajë 20 mijë lekë të vjetra drita, përfundon i ndjekur nga policia dhe përballet me ndëshkimin më të rëndë të shtetit. Por nga ana tjetër, një skemë korrupsioni prej 300 milionë lekësh në një universitet publik trajtohet si një “keqkuptim i madh”.
Kjo është filozofia e një pushteti që godet më të dobëtit dhe mbron me fanatizëm ata që kanë futur duart në xhepat e shqiptarëve. Kur është fjala për të dënuar njerëzit e thjeshtë, qeveria socialiste e Ramës e justifikon çdo goditje me ligjin dhe “barazinë para drejtësisë”. Por kur SPAK kap me presh në duar një pjesë të sistemit të tij të korruptuar, atëherë papritur ligji bëhet “i ekzagjeruar”, “politik”, dhe krejt çështja shndërrohet në një “gjueti shtrigash”.
Korrupsioni i vogël i 300 milionë lekëve dhe tragjedia e një populli të varfëruar
Në një shtet normal, fakti që 24 pedagogë dhe zyrtarë të Universitetit Bujqësor janë vënë nën hetim për abuzime financiare duhet të ishte një lajm i mirë për luftën kundër korrupsionit. Por jo për Edi Ramën. Ai nuk i pa të arrestuarit si përgjegjës të një vjedhjeje ndaj shqiptarëve, por si “viktima” të një drejtësie që nuk duhet të ekzagjerojë me “shuma të vogla”.
Në të njëjtin vend ku studentët paguajnë shuma të majme për arsim cilësisht të dobët, ku laboratorët janë bosh dhe profesorët punojnë me paga qesharake, ndodh që një grup abuzuesish t’i vjedhë fondet publike dhe qeveria jo vetëm që nuk e përshëndet drejtësinë, por vrapon për t’i mbrojtur të kapurit.
Të njëjtët socialistë që mbushën burgjet me qytetarë që nuk kishin mundësi të paguanin fatura dritash, tani janë kthyer në avokatë të atyre që vodhën miliona nga universiteti publik. A ka hipokrizi më të madhe se kjo?
Rama, avokati i të korruptuarve dhe prokurori i të varfërve
Kujt i shërben ky pushtet? A është Partia Socialiste një forcë politike apo një studio avokatie për të gjithë ata që kapen nga drejtësia?
Në vitet e fundit, Rama dhe partia e tij kanë zbatuar një sistem brutal të ndëshkimit të qytetarëve të zakonshëm. Janë arrestuar qindra shqiptarë për fatura dritash të papaguara, për ndërtim pa leje, për një gabim në deklarimin e të ardhurave. Janë shembur shtëpitë e të varfërve në emër të “shtetit ligjor”, janë mbyllur bizneset e vogla me pretekstin e një gabimi në kasën fiskale, janë gjobitur qytetarë për arsye absurde.
Por kur SPAK guxon të prekë rrjetin e pushtetit të Ramës, atëherë kreu i qeverisë e vë menjëherë në diskutim rolin e drejtësisë. “Keqkuptim”, “gabim”, “ekzagjerim”, këto janë fjalët që përdor kur bëhet fjalë për ata që kanë vjedhur miliona.
Si e justifikon Rama vjedhjen e 300 milionë lekëve?
Retorika e Ramës është e qartë: nëse një aferë korruptive kapet nga drejtësia, atëherë ajo minimizohet. Ai e konsideroi si “shumë të vogël” vjedhjen e 300 milionë lekëve nga universiteti. Një shumë që për një qytetar të zakonshëm do të thoshte vite të tëra pagash, për kryeministrin është një çështje pa rëndësi.
Në të njëjtën kohë, shqiptarët janë ngarkuar me taksa të rënda, çmimet janë rritur, energjia është bërë më e shtrenjtë dhe jetesa më e vështirë. Por kur bëhet fjalë për të ndëshkuar abuzuesit e vërtetë të parave publike, shteti papritur bëhet “zemërgjerë”.
A do të kishte të njëjtën mëshirë për një qytetar që nuk ka paguar dritat? A do të thoshte ndonjëherë se një qytetar që nuk ka paguar 30 mijë lekë drita duhet trajtuar me “kujdes” dhe “dhembshuri”? Jo, sepse për Ramën, të varfrit janë të goditurit, ndërsa të pasurit janë të mbrojturit.
Një sistem i kalbur që mbrohet nga i njëjti pushtet që e krijoi
Rasti i Universitetit Bujqësor është vetëm maja e ajsbergut. Ky është një sistem i ndërtuar mbi korrupsion, ku një elitë e vogël pasurohet duke grabitur fondet publike dhe pastaj gjen mbrojtje tek pushteti.
Në një vend normal, kryeministri do të duhej të ishte i pari që do të kërkonte ndëshkimin e atyre që abuzojnë me paratë e taksapaguesve. Në vend të kësaj, Rama po e përdor Partinë Socialiste si mburojë për të korruptuarit dhe si një tribunal politik kundër drejtësisë.
A do të guxojë SPAK të shkojë më lart? A do të ndalen këto arrestime te universitetet, apo do të arrijnë te kontratat miliarda-euro të qeverisë me oligarkët e Ramës? Ky është testi i vërtetë për drejtësinë.
Sepse nëse drejtësia është e vërtetë, një ditë do të duhet të përballet me vetë arkitektin e kësaj katastrofe morale dhe ekonomike. Dhe atëherë, nuk do të ketë më “keqkuptime të mëdha”.