Rasti Gëllçi: Mjeti i Ramës për të sulmuar SPAK dhe standardet e dyfishta me rastin Beleri

0

Reagimi i Edi Ramës sot për vendimin e Strasburgut mbi çështjen e Thoma Gëllçit nuk është një akt i vonuar i drejtësisë, por një manovër e qartë për të delegjitimuar SPAK-un dhe sistemin e drejtësisë në një moment kritik për pushtetin e tij. Kjo lëvizje është pjesë e një skeme më të gjerë politike që Rama ka nisur pas arrestimit të Erion Veliajt, duke ndërtuar narrativën se drejtësia nuk është më një institucion i pavarur, por një mekanizëm i manipuluar.

1. Reagimi i vonuar: Pse Rama nuk foli kur u arrestua Gëllçi?

Në kohën kur Thoma Gëllçi u arrestua, Rama nuk bëri asnjë deklaratë për rastin. Ai nuk e kontestoi paraburgimin dhe nuk e vuri në dyshim vendimmarrjen e SPAK apo GJKKO-së. Kjo sepse:

  • Gëllçi nuk ishte një figurë kyçe politike në atë moment dhe nuk e cenonte drejtpërdrejt pushtetin e Ramës.
  • SPAK ishte ende në një fazë ku i duhej ta mbështeste publikisht si pjesë e reformës në drejtësi, e cila i kishte dhënë atij kredibilitet ndërkombëtar.

Kjo heshtje është një dëshmi e qartë se Rama nuk kishte asnjë shqetësim për drejtësinë atëherë. Vetëm tani, kur ai ka nevojë për një mjet për të sulmuar SPAK-un, rasti Gëllçi bëhet një argument politik për të denoncuar “padrejtësitë” e sistemit.

2. Reagimi i Ramës pas Strasburgut: Sulmi ndaj SPAK përmes një vendimi ndërkombëtar

Pasi Gjykata e Strasburgut e konsideroi paraburgimin e Gëllçit si të pajustifikuar dhe në shkelje të ligjit, Rama e përdori këtë vendim si një armë për të sulmuar SPAK dhe GJKKO-në. Ai e paraqiti këtë rast si provë se drejtësia shqiptare nuk funksionon, duke tentuar të krijojë dyshime mbi vendimet e mëparshme dhe të ardhshme të këtyre institucioneve.

Në realitet, ky është një sulm i mirëkalkuluar politikisht dhe jo një shqetësim i sinqertë për të drejtat e të arrestuarve. Rama nuk ka folur kurrë për vendime të tjera të Strasburgut kundër shtetit shqiptar, por tani e përdor këtë rast sepse i shërben për të diskredituar institucionet që po i afrohen rrethit të tij të pushtetit.

3. Standardi i dyfishtë: Rasti Gëllçi vs. Rasti Beleri

Në kontrast të plotë me reagimin e tij për Gëllçin, që sot ai e përdor për të sulmuar SPAK-un, Rama nuk ka thënë kurrë një fjalë të vetme kundër arrestimit dhe mbajtjes në burg të Fredi Belerit. Përkundrazi, ai e mbrojti këtë vendim si një çështje të pavarur të drejtësisë, duke refuzuar çdo ndërhyrje politike ose ndërkombëtare në këtë rast.

4. Pse po e bën këtë tani? Lidhja me arrestimin e Veliajt

Ky ndryshim drastik në qëndrimin e Ramës ndaj drejtësisë vjen menjëherë pas arrestimit të Erion Veliajt, një nga njerëzit më të afërt të tij politikisht dhe administrativisht. Deri tani, Rama e kishte mbështetur reformën në drejtësi dhe e përdorte SPAK-un për të goditur opozitën dhe rivalët brenda PS-së.

Por me afrimin e drejtësisë te rrethi i tij i ngushtë, ai ka ndryshuar taktikë dhe ka kaluar në sulm të hapur ndaj SPAK dhe GJKKO, duke përdorur raste si ai i Gëllçit për të ndërtuar argumentin se këto institucione nuk po funksionojnë në mënyrë të drejtë.

Strategjia e tij është e qartë:

  • Të krijojë dyshime mbi vendimet e SPAK, duke sugjeruar se po ndjek axhenda të fshehta politike.
  • Të përgatisë terrenin për mbrojtjen e tij dhe të aleatëve të tij nëse do të ketë goditje të mëtejshme nga drejtësia.
  • Të minojë kredibilitetin e drejtësisë përpara publikut dhe ndërkombëtarëve, në mënyrë që arrestime të mundshme të figurave të tjera brenda qeverisë së tij të duken të motivuara politikisht.

Rama po sulmon drejtësinë vetëm sepse SPAK po i afrohet

Nëse Rama do të kishte një qasje të njëjtë ndaj drejtësisë, ai do të kishte ngritur të njëjtat shqetësime për Fredi Belerin, ashtu siç po bën tani për Gëllçin. Por heshtja e tij në një rast dhe zhurma e tij në tjetrin e zbulojnë plotësisht hipokrizinë e tij.

Ai nuk po mbron drejtësinë, por po e sulmon atë vetëm sepse SPAK dhe GJKKO po bëhen një kërcënim real për pushtetin e tij. Rasti Gëllçi është vetëm një instrument në këtë strategji, i përdorur për të ndërtuar një narrativë që i shërben interesave të tij të momentit.

Ky qëndrim nuk është një mbrojtje e pavarësisë së drejtësisë, por një përpjekje për ta delegjitimuar atë sapo ajo nisi të hetojë ata që deri dje ishin të paprekshëm.

Artikulli i mëparshëmErion Veliaj’s Prison Rhetoric: The Psychological Strategy Behind His Victimization Narrative
Artikulli i radhësTë shtëna para gjykatës në Gjermani: Hakmarrje për boksierin shqiptar?