Një prej kandidatëve më të lakuar të Partisë Socialiste në Qarkun Vlorë, Ardit Bido, ndodhet në qendër të një polemike serioze ligjore. Pavarësisht se mban statusin e një zyrtari të lartë të administratës shtetërore, ai është regjistruar në garën për deputet pa përmbushur kushtin ligjor për dorëheqje nga funksioni.
Kush është Ardit Bido dhe çfarë e bën kandidaturën e tij problematike?
Ardit Bido është aktualisht Drejtor i Përgjithshëm i Drejtorisë së Përgjithshme të Arkivave – një funksion i klasifikuar zyrtarisht si pjesë e Trupës së Nivelit të Lartë Drejtues (TND) në administratën shtetërore. Ky status nuk është formal, por ligjërisht i rregulluar nga Ligji për Nëpunësin Civil nr. 152/2013, dhe i njohur si “zyrtar i lartë i administratës”.
Megjithatë, më 16 mars 2025, Komisioni Qendror i Zgjedhjeve (KQZ), me vendimin nr. 268, ka miratuar listën shumëemërore të Partisë Socialiste në Qarkun Vlorë, në të cilën Bido figuron në pozicionin nr. 2 të listës që i nënshtrohet votimit parapëlqyes.
Por çfarë kërkon ligji për raste të tilla?
Kodi Zgjedhor është i qartë: Dorëheqja është kusht paraprak
Neni 63/4/g i Kodit Zgjedhor nuk lë asnjë hapësirë për interpretim:
“Nuk mund të kandidojnë dhe as të zgjidhen pa hequr dorë më parë nga detyra: zyrtarët e lartë të administratës shtetërore të përcaktuar me ligj.”
Sipas nenit 72/2/c të të njëjtit Kod, çdo kandidat që bën pjesë në këtë kategori duhet të dorëzojë së bashku me dokumentet e kandidimit edhe:
“Deklarimin e dorëheqjes nga funksionet e përcaktuara në nenin 63 të këtij Kodi, shoqëruar me kopjen e deklaratës së dorëheqjes, të depozituar pranë institucionit përkatës.”
Pra, për të kandiduar ligjërisht, Bido duhej të kishte dhënë dorëheqje të parevokueshme, jo të ishte pezulluar.
Çfarë ka ndodhur në realitet?
Në vend të dorëheqjes, më 12.03.2025, Departamenti i Administratës Publike ka lëshuar një vendim për pezullim të z. Ardit Bido nga shërbimi civil, duke iu referuar nenit 37/3 dhe 54/1/d të Ligjit për Nëpunësin Civil.
Ky vendim e klasifikon kandidimin e Bidos si arsye ligjore për pezullim nga detyra, por nuk shoqërohet me akt dorëheqjeje, siç kërkon shprehimisht Kodi Zgjedhor. Në këtë mënyrë, kandidatura e tij është pranuar nga KQZ pa përmbushur standardin e përcaktuar në ligjin zgjedhor.
Çështje ligjore: Ligji i veçantë mbizotëron
Ky rast ka sjellë në dritë një konflikt ligjor midis Ligjit për Nëpunësin Civil dhe Kodit Zgjedhor. Megjithatë, sipas parimit juridik të njohur ligji i veçantë prevalon ndaj atij të përgjithshëm, si rrjedhojë Kodi Zgjedhor është ai që mbizotëron kur bëhet fjalë për kushtet e kandidimit për në Kuvend.
Prandaj, argumenti i pezullimit është juridikisht i pambrojtur dhe nuk mund të zëvendësojë kërkesën specifike për dorëheqje. Pezullimi është një status i përkohshëm që ruan të drejtën e rikthimit në detyrë, ndërsa dorëheqja është akt përfundimtar dhe i pakthyeshëm, siç e kërkon ligji për kandidatë që vijnë nga radhët e administratës së lartë.
Çfarë rrezikon KQZ dhe procesi zgjedhor?
Nëse KQZ vijon të mos ndërhyjë në këtë rast, rrezikohet krijimi i një precedenti të rrezikshëm ligjor, ku çdo drejtues i lartë në shtet mund të futet në garë pa hequr dorë nga funksioni, duke u pezulluar përkohësisht dhe duke ruajtur mundësinë për t’u kthyer në detyrë nëse nuk fiton zgjedhjet.
Ky model minon besimin tek ndarja e administratës nga politika dhe hap derën për përdorim politik të institucioneve shtetërore gjatë fushatave zgjedhore.
A do të mbrojë KQZ barazinë para ligjit dhe integritetin e garës, apo do të heshtë përballë shkeljeve flagrante të normave zgjedhore?
A do të japë një standard të barabartë për të gjithë kandidatët, apo do të lejojë përdorimin e pozicioneve shtetërore si platformë politike?
Rasti “Bido” nuk është thjesht për një individ – është një provë për vetë besueshmërinë e zgjedhjeve.