Procesi i konklavës për zgjedhjen e Papës së 267-të të Kishës Katolike ka nisur zyrtarisht në Vatikan, por raundi i parë i votimit ka përfunduar pa rezultat. Rreth orës 21:00 të mbrëmjes së 7 majit, nga oxhaku i Kapelës Sistine u ngrit tym i zi – një sinjal i qartë për botën mbarë se kardinalët nuk kanë arritur ende konsensusin e nevojshëm për të shpallur “Habemus Papam”.
Në këtë votim morën pjesë mbi 130 kardinalë nga 70 vende, të cilët ndodhen në izolim total brenda Vatikanit, pa asnjë kontakt me botën e jashtme. Për të garantuar fshehtësinë dhe solemnitetin e procesit, janë çaktivizuar sinjalet celulare dhe janë instaluar bllokues të sinjalit përreth Kapelës Sistine.
Sipas Kushtetutës Apostolike “Universi Dominici Gregis”, për të zgjedhur Papën e ri nevojiten të paktën 89 vota, që përbëjnë dy të tretat e trupës zgjedhëse. Meqë kjo shumicë nuk u arrit në votimin e parë, konklava do të vijojë me dy votime në mëngjes dhe dy në mbrëmje çdo ditë, deri në arritjen e një rezultati përfundimtar.
Në rast se pas tri ditësh me votime nuk arrihet ende një vendim, rregullorja parashikon një ditë pushim për lutje dhe reflektim, e udhëhequr nga Kardinali Protodiakon Dominique Mamberti. Pas kësaj pauze, votimet rifillojnë me të njëjtat rregulla deri në përzgjedhjen e Papës së ri.
Në listën e emrave të përfolur për fronin papnor përfshihen:
- Kardinali Pietro Parolin (Itali), Sekretari i Shtetit të Vatikanit, i njohur për aftësitë diplomatike dhe përvojën në qeverisjen e Selisë së Shenjtë.
- Luis Antonio Tagle (Filipine), një figurë shumë popullore dhe përfaqësues i kishës globale nga Azia.
- Peter Turkson (Ganë), ish-prefekt i Dikasterit për Zhvillim të Gjithanshëm Njerëzor dhe kandidat me mbështetje të fortë nga komunitetet afrikane.
Besimtarët janë të mbledhur në Sheshin e Shën Pjetrit në pritje të zhvillimeve, ndërsa bota katolike mban frymën për një lajm të bardhë, atëherë kur nga Kapela Sistine do të dalë tymi i bardhë, simboli i shpalljes së Papës së ri.
Konklava e vitit 2025 shihet si një moment kritik për të ardhmen e Kishës, mes prirjeve tradicionale dhe presioneve për reforma, në një kohë kur bota përballet me sfida të mëdha morale, shoqërore dhe gjeopolitike. Dështimi i raundit të parë është dëshmi e ndarjes mes krahëve të klerit, por edhe e rëndësisë historike që mbart kjo zgjedhje.