Përplasja publike mes Endri Shabanit dhe Adriatik Lapajt ka hyrë në një fazë të re pas publikimit të deklaratës së Shabanit, i cili hedh dyshime mbi moralin dhe korrektësinë e Lapajt në respektimin e marrëveshjes së koalicionit.
Sipas Shabanit, dorëheqja e Lapajt nga mandati nuk ka qenë asnjëherë pjesë e shkruar e marrëveshjes politike, ashtu si nuk ka qenë as dorëheqja e kandidatit Zeqiri. Megjithatë, sipas tij, 46 kandidatë të listës së fiksuar kanë dhënë një zotim moral se do të dorëhiqeshin për t’i lënë vend kandidatëve nga lista e hapur.
“Po të mos jetë fjala e dhënë më e fortë se letra, atëherë pse i kërkohet Zeqirit të japë dorëheqjen, por jo Adriatikut?”, shkruan Shabani në deklaratën e tij. Ai e cilëson këtë sjellje si standard të dyfishtë, duke nënvizuar se Lapaj nuk po mban fjalën që ka dhënë, ndërsa kërkon nga të tjerët të respektojnë një premtim të njëjtë.
Në thelb të kësaj përplasjeje qëndron besueshmëria politike dhe koncepti i besës shqiptare, që sipas Shabanit, është më e rëndësishme se çdo firmë në letër. Ai akuzon Lapajn se ka thyer besimin e ndërtuar mbi një marrëveshje të nënshkruar, e cila megjithëse nuk përmbante dorëheqjen si detyrim ligjor, ishte e qartë në qëllimin moral të rotacionit në mandate.
Kjo përplasje pason debatet e ashpra mes grupimeve të ndryshme brenda koalicionit dhe rrezikon të thellojë çarjen mes liderëve të iniciativave të reja politike, të cilat në zgjedhjet e fundit pretenduan të sillnin frymën e ndryshimit në parlamentin shqiptar.
Çfarë pretendon Endri Shabani?
Që Adriatik Lapaj nuk ka mbajtur fjalën për dorëheqje, ndonëse ky premtim nuk ishte i shkruar, por ishte zotim moral i të gjithë kandidatëve.
Cili është argumenti kryesor?
Që nëse i kërkohet Zeqirit dorëheqja, duhet kërkuar edhe Lapajt – përndryshe kemi standard të dyfishtë.
A ishte dorëheqja pjesë e marrëveshjes zyrtare?
Jo. Sipas dokumentit të nënshkruar, nuk përfshihet si detyrim ligjor, por 46 kandidatë dhanë fjalën për të hapur rrugë.
Pse është e rëndësishme kjo çështje?
Sepse vendos në pikëpyetje besueshmërinë e liderëve të rinj politikë dhe moralin politik në Shqipëri.