Seanca e parë e legjislaturës së XI-të në Kuvendin e Shqipërisë nisi me ceremonialitet të rëndomtë dhe me një kontrast të qartë mes fasadës institucionale dhe realitetit politik.
140 deputetë u ulën në sallë, por vëmendjen e mori fakti se 72 janë për herë të parë në parlament – një shifër që dëshmon ndryshimin e emrave, por jo domosdoshmërisht të kulturës politike.
Sipas traditës, seancën e parë duhej ta drejtonte deputeti më i moshuar, Sali Berisha ose Tritan Shehu, por refuzimi i tyre nxori në pah një tjetër krisje të rregullave të pathëna të politikës shqiptare. Në fund, drejtimi iu besua socialistit Vasil Llajo, një figurë e panjohur për shumicën e publikut, por e pranishme sot si simbol i kompromisit të munguar.
Ndërkohë, diplomatët e huaj ndoqën me kujdes ceremoninë, të vetëdijshëm se prapa fjalimeve solemne fshihen tensione reale mes maxhorancës dhe opozitës, të cilat e kanë kthyer Kuvendin më shumë në një arenë të grindjeve sesa të politikës me vizion.
Qeveria e re, e prezantuar nga Edi Rama me lëvizje të bujshme e të befasishme, qëndron në qendër të vëmendjes, ndërsa opozita vazhdon të rrënohet nga përçarjet e brendshme. Në këtë panoramë, 72 të rinjtë në parlament mbeten një kartë e panjohur – mes shpresës për frymë të re dhe rrezikut për t’u bërë thjesht figurantë në lojën e vjetër të pushtetit.
Çfarë simbolizon refuzimi i Berishës dhe Shehut për të drejtuar seancën?
– Një akt sfidues që nxjerr zbuluar mungesën e respektit për institucionin, duke e lënë Kuvendin në duart e një deputeti periferik.
A sjell diçka të re hyrja e 72 deputetëve të rinj?
– Në letër po, por historia e politikës shqiptare tregon se rotacioni i emrave nuk ka prodhuar rotacion kulturash.
Pse prania e diplomatëve ishte kaq e theksuar?
– Sepse askush nuk ka iluzione për stabilitetin institucional: Shqipëria shihet ende si një vend ku politika vendoset në prapaskena dhe jo në sallën e Kuvendit.
Cila është pritshmëria për këtë legjislaturë?
– Retorikë e re, fytyra të reja, por një sistem që funksionon me të njëjtën logjikë të pazareve dhe kontrollit të pushtetit.