Rrjeti I Heshtjes Që U Çel Nga Një Mesazh
Një mesazh i vetëm në SkyECC, platformën e fshehtë të komunikimit që u kthye në makthin e mafieve europiane, hapi zinxhirin e provave që çuan në zbulimin e një prej historive më makabre të krimit shqiptar jashtë vendit: ekzekutimin e Klevis Lleshit dhe planin e përgjakshëm të Aurel Hoxhës, i njohur si porositësi i vrasjes.
Emisioni “Në Shënjestër” i gazetare Klodiana Lala publikoi ekskluzivisht bisedat e plota që, për herë të parë, tregojnë se si një konflikt i vjetër gjaku u kthye në një kontratë 50 mijë euroshe për vrasje — dhe si ky urdhër u koordinua me rrjet ndërkombëtar që shtrihej nga Burreli deri në Gjermani e Turqi.
Gjurmët E Hakmarrjes
Në qendër të sagës gjendet familja Hoxha dhe familja Lleshi — dy mbiemra që prej vitesh kanë jetuar nën hijen e hakmarrjeve të vjetra. Aurel Hoxha, vëllai i Agim Hoxhës të vrarë e djegur në Britaninë e Madhe në 2013 nga Arben Lleshi, kërkonte të mbyllte llogaritë me gjak. Në korrik 2020 ai hyn në kontakt përmes SkyECC me Hektor Xheçukajn (Tori), një figurë e njohur e botës së krimit. Në mesazhet e para, Aurel kërkon 50 mijë euro për t’ia dërguar kushëririt të tij Saimir Kolaveri, që ndodhej në Gjermani — paratë që do të përdoreshin për “mbarimin e punës”.
“Jam gati të shes dhe gjakun, vetëm të mos e le këtë punë për para,” – shkruan ai në një nga mesazhet e zbardhura.
Në bisedat pasuese, Aurel flet për “garanci” dhe “punë të mbyllur”. Ai përgatitet të largohet nga Shqipëria, duke njoftuar Torin se do të ikte për në Turqi. Sipas sistemit TIMS, Hoxha del nga vendi më 2 gusht 2020, dy ditë para se Klevis Lleshi të zhdukej pa gjurmë.
Ekzekutimi dhe mesazhet e gjakut
Më 5 gusht 2020 rrëfimi merr formën e një prove të papërmbajtshme: në 15:40 një foto qarkullon në SkyEcc — një trup i shtrirë mes bimësisë. Një orë më vonë, të njëjtën foto Aurel Hoxha ia dërgon edhe një bashkëbiseduesi tjetër, shoqëruar me fjalët që nuk lënë hapësirë për dyshim: “Janë tashmë katër nga e njëjta familje, dhe deri sa t’i vras të gjithë burrat e tyre, nuk do të ndalem.”
Nga mesazhet del qartë një skenar i komponuar: porositësi (Aurel), ndërmjetësi (Saimir Kolaveri) dhe ekzekutori — i njohur me nofkën “Sabi”, kushëri i Saimirit. Aurel përpiqet të distancohet: “Nuk e bëra vetë. E bëri ai kushëriri i Sajmirit… Ky e paska marrë në makinë dhe e paska mbaruar atë punë.” Por distancimi është formal — përgjegjësia morale dhe financiare qartë i rikthehet tij: ai ka blerë “shërbimin” me 50 mijë euro.
Sipas bisedave, plani paraprak ishte të kryhej pranë pallatit të viktimës, por ishte ndryshuar për t’u shmangur nga rreziku i dekonspirimit. Trupi — i fshehur në bimësi — do të mbetej si një “prova” e përfundimit të punës për porositësit dhe bashkëpunëtorët. Fotot dhe mesazhet bëhen nga ana e autorëve si dëshmi triumfi, jo vetëm raport pune: “Unë të drejtën time po kërkoj. Zoti para dhe ne mbrapa…”, shkruan Aurel, duke treguar jo vetëm urrejtje por edhe krenari për aktin.jegia e makinave dhe përpjekjet për të mbyllur gojën
Djegia e makinave dhe përpjekjet për të mbyllur gojën
Pas vrasjes, komunikimi është i kthjellët në detaje të operacionit: BMW-ja që dyshohet të jetë përdorur, sipas bisedave, “u dogj sepse ishte bërë lumë me gjak”; Seat-i lahet, i ndërrohen sediljet pas, dhe rivendoset mobilimi për të fshirë çdo gjurmë. Këto veprime tregojnë njohuri kriminale dhe një përpjekje profesionale për të fshirë provat materiale.
Përveç punës “teknike”, logicën e përhapjes së frikës dhe manipulimit të opinionit e sheh qartë strategjia: për disa ditë, figura të ndryshme përpiqen të shpërndajnë versionin se Klevisi është larguar për në Greqi ose u pa së fundi në Sarandë — një narrativë e ndërtuar për të hedhur dyshime dhe për të vonuar hetimin familjar dhe institucional. Po ashtu, ushtrimi i dhunës verbale dhe kërcënimet me armë (të përmendura në mesazhe) synojnë t’i bëjnë “kurthe” familjen dhe të afërmit, që të ndalin kërkimet.
Në rrethin e përbashkët të bisedave del edhe një tjetër plan i errët: kryerje ekzekucionesh brenda burgut. Aurel kontakton emra të burgosurish me burgim të përjetshëm (përmendet Agim Pepa) duke kërkuar “mbarimin e punëve” edhe brenda ambienteve të vuajtjes së dënimit — një flirtim me dhunën që shtrihet përtej kufijve të lirisë dhe të ligjit.
Frika, presioni ndaj familjes dhe ndërhyrjet lokalë
Përplasja nuk është vetëm mes dy palëve të drejtpërdrejta: familjarët e Klevisit, veçanërisht dajat, nisin të kontrollojnë kamerat dhe lëvizjet në zonë — një veprim praktik për të siguruar prova. Kjo alarmon porositësit: në biseda diskutohet qartazi për “mbylljen” e dajave, për t’u dhënë mesazhin që kush guxon të kërkojë përgjigje do të ketë një fat të njëjtë. Kërcënimet bëhen reale dhe të drejtpërdrejta: “Po i themi si shumë po fol, se të erdhi radha.”
Në të njëjtën kohë, grupi përpiqet të disi të manipulojë rrjedhën e informacioneve: përhapje lajmesh të rreme, kërcënime direkte ndaj komentuesve në rrjetet sociale dhe përdorim i kontakteve në polici për të fshehur lidhjet. Këto sjellje tregojnë mekanizma kontrolli — jo vetëm për të mbyllur një rast të vetëm, por për të ruajtur një zonë të tërë ndikimi dhe impunity.
Rruga drejt përgjegjësisë (e vështirë dhe e ngatërruar)
Mesazhet e zbardhura tregojnë jo vetëm autorët e mundshëm të një krimi të rëndë por edhe rrjetin e lidhjeve që e mbanin këtë “ekonomi të vrasjes”: ndërmjetës, ekzekutorë, persona me influencë brenda sistemit dhe elementë të përfshirë në përhapjen e dezinformacionit. Ky rrjet funksionon me kodin e heshtjes dhe me pagesa që mbulojnë një gamë aktesh — nga transporti i viktimës dhe djegia e makinave, te intimidimi i familjarëve dhe tentativat për kryerje vrasjesh edhe brenda burgjeve.
Po ashtu del një mësim i rëndë për hetuesit: krimi i organizuar ka bërë bashkë mjete teknologjike (SkyECC), rrjete ndërkombëtare (lëvizjet në Gjermani dhe Turqi), dhe metoda tradicionale të dhunës — një kombinim që e bën zbardhjen e të vërtetës shumë më të vështirë nëse nuk ndërhyhet me shpejtësi dhe profesionalizëm.
Bisedat e plota:
25 Korrik 2020 – Kontakti i parë me Tori Xheçukën
Aurel Hoxha:
“Vëlla, a s’të dha gjë ai dibrani? Më duhen 50 mijë euro për atë të Sajmirit. 25 po i marr njërit në Angli, 25 duhet të na i japë ky. Nuk na bie më ky rast. Jam gati të shes dhe gjakun, veç mos ta lë këtë punë për para.”
2 Gusht 2020 – Largimi nga Shqipëria
Aurel Hoxha (drejtuar Tori Xheçukës):
“Po iki për në Turqi, se s’dua të më ngatërrojnë me punën këtu. Të më kesh në mend, vëlla.”
(sipas sistemit TIMS, ai largohet nga Shqipëria më 2 gusht 2020 në drejtim të Turqisë)
5 Gusht 2020 – Dita e ekzekutimit
Ora 15:40
Aurel Hoxha i dërgon një foto një personi të paidentifikuar:
“Një gënjeshtar më pak, vëlla. Janë katër nga e njëjta familje, dhe derisa t’i vras të gjithë burrat e tyre, nuk do të ndalem.”
Ora 17:08 – Bisedë me Tori Xheçukën
Aurel:
“Iku dhe një vëlla. Djali i Xhavitit. Ti marr pushimet njëherë, vëlla. Edhe vetë ika në Stamboll.”
“Nuk e bëra vetë. E bëri ai kushoja i Sajmirit. Po ky e paska marrë në makinë dhe e paska mbaruar atë punë. Ai i vogli. Po ai Sabi.”
6 Gusht 2020 – Mesazhe triumfuese
Aurel Hoxha:
“Festë e gëzim paç gjithë jetën, shok.”
“Po e di se ty të bëhet qejfi, prandaj ta çova edhe atë kurvën. Ja u q… rracën, ç’kanë kërkuar kanë gjetur.”
15 Gusht 2020 – Frika e parë nga hetimet
Sabah Nuzi (me pseudonimin Alo):
“Më patën thirr ‘dajat’. I thashë ai (Klevisi) ka qenë në kërkim. Daja i tij po kontrollon kamerat, po shpenzon për ta gjetur. Po do ta gjej unë atë. Po s’kam pasur kohë. Po vëlla, Qemal Dedja.”
Aurel Hoxha:
“Shife, mos i afro shumë. Po na ngatërrojnë punët.”
18 Gusht 2020 – Djegia e makinës
Sabah Nuzi:
“Vëlla, kam nevojë për një makinë të vjedhur. Më ndihmo se kam diçka për të mbaruar. E kanë dhënë lajmet dhe u fut një djalë, ka thënë e ka bërë Sabah Nuzi. Por thashë të mbaroj punë me të.
BMW-në e kam djegur, se ishte bërë lumë me gjak. Seat-it i kam ndërruar sediljet mbrapa. Po tu më ik truri. Po vi, po i bie edhe shefit të Krimeve se ma ka nxirë jetën.”
Aurel Hoxha:
“Mos lë gjurmë, vëlla. Rri i qetë, e rregullojmë.”
20 Gusht 2020 – Planet për vrasje në burg
Saimir Kolaveri:
“Gysi kërkon të flasë me ty, do të mbarojë punë me ato dy kur… në burg.”
Aurel Hoxha:
“Ça të bën Agim Pepa si thua ti?”
Saimiri:
“Mos shiko ëndrra me sy hapur. I kemi këta jashtë njëherë.”
22 Gusht 2020 – Frika nga komentet dhe thashethemet
Saimir Kolaveri:
“Ka shkuar Sabahu me kallash te lokali ‘Koliqi’. Po i thashë: mos u shqetëso, se na ke ne mbrapa.”
Aurel Hoxha:
“Ky po na nxjerr punë. Fol me të, ta qetësojmë. Mos të bëjë ndonjë gjëmë kot.”
25 Gusht 2020 – Planet për të kërcënuar dajat
Saimir Kolaveri:
“Është ai daja i vetë, kusho. Po ndonjë fjalë po ja çojmë më vonë. Po i themi si shumë po fol, se të erdhi radha. Kaq, dhe ai e bën në brekë.”
Aurel Hoxha:
“Po çoje Papin njëherë andej sipër, mos merr vesh ndonjë gjë.”
28 Gusht 2020 – Bisedë për dezinformim
Sabah Nuzi:
“Kam thënë që Klevisi ka ikur në Greqi. U kam thënë disa çunave në Burrel që e panë në Sarandë. Të mbyllet goja e njerëzve.”
Saimir Kolaveri:
“Mos bëj marrëzira. Mos komento më. Po na vë në rrezik të gjithëve.”
31 Gusht 2020 – Paniku në rrjetin e krimit
Tori Xheçuka:
“Kanë dalë llafe për ty, nga dajat e tij, për një që ka humbur në Burrel. Ai Sabahu po bën shumë gabime. Ka përmendur edhe emrin tim, kur është i pirë.”
Aurel Hoxha:
“Thuaju t’i rrinë larg, se nuk kanë parë asgjë. Kush prek emrin tonë, i shkon radha.”
3 Shtator 2020 – Dëshpërimi dhe frika e zbulimit
Saimir Kolaveri (nga Gjermania):
“Më thanë që mendojnë se e ka hequr ai kushoja yt, sepse ka qenë një natë më parë duke pirë. Thashë se nuk di gjë për atë punë. S’ka pas punë kushëriri im me atë.”
Aurel Hoxha:
“Rri i qetë, mos fol me njeri. Do kalojë.”
7 Shtator 2020 – Mbështetje për Sabahun
Aurel Hoxha:
“Thuaj pa merak, se nuk e lejmë ne në rrugë. Mos ti hajë k… fare. Se më vjen keq për të. E ka bërë si burrat.”
Marrë nga Balkanweb