Sali Berisha doli sot me një deklaratë që në pamje të parë tingëllon demokratike, e hapur, e përfshirëse: “Çdo njeri ka të drejtën e fjalës, por brenda forumeve”. Por në kontekstin e tensioneve të brendshme në PD dhe lëvizjes së re që ka nisur Ervin Salianji, kjo fjali nuk është thjesht një thirrje për rregull — është një sinjal i qartë kontrolli.
Mesazhi është i koduar, por i lexueshëm:
Po, kritika lejohet — për sa kohë që mbetet nën ombrellën time, në terrenin tim, sipas rregullave që vendos unë.
Berisha i kujtoi sot demokratëve se partia është e hapur, por njëkohësisht i paralajmëroi se përpjekjet për të krijuar dinamika të reja jashtë strukturave zyrtare nuk tolerohen. Vizita e Salianjit në Durrës, që u pa nga shumë si shenjë rifreskimi, u administrua me kujdes nga Berisha: njëherësh pranim i lirisë së fjalës dhe bllokim i aspiratave që perceptohen si tentativë për autonomi.
Kryetari i PD-së këmbënguli se listat “nuk janë të Tiranës”, se baza duhet të ketë zë, se proceset duhet të përmirësohen. Но realiteti i kësaj partie është ndryshe:
çdo reformë, çdo lëvizje, çdo kritikë duhet të marrë vulën e doktorit — ose rrezikon të konsiderohet përçarje.
Fjalët e Berishës mund të duken paqësore, por mbajnë brenda një paralajmërim të qartë për Salianjin dhe çdo figurë tjetër që tenton të krijojë identitet të pavarur:
liria e fjalës është e mirëpritur, për sa kohë nuk tejkalon kufijtë e forumit që kontrolloj unë.
Në thelb, kjo tregon ankthin e një partie që nuk ka gjetur dot balancën mes lidershipit historik dhe nevojës për rinovim. PD kërkon rithemelim, por nuk guxon të hapë rrugën për konkurrencë reale. Ndaj edhe lëvizja e Salianjit shihet jo si forcim i opozitës, por si kërcënim ndaj arkitekturës së brendshme që mban në qendër Berishën.
Në këtë panoramë, Berisha flet për hapje, por mbron kufizimin; flet për liri, por paralajmëron disiplinë; flet për një parti të re, por mban strukturën e vjetër.
Dhe ndërsa demokratët kërkojnë ringritje, PD mbetet e bllokuar mes dëshirës për ndryshim dhe frikës nga ndryshimi. Në këtë parti, fjalët e lira janë të mirëpritura — derisa të bëhen të rrezikshme.