Një tjetër ngjarje tronditëse ka nxjerrë në pah degradimin e thellë të shtetit dhe kapjen e institucioneve nga interesa kriminale. Zhdukja e një sasie vere me vlerë miliona euro nga vila e Ergys Agasit nuk është thjesht një episod kriminal i izoluar, por një provë e fortë se si mekanizmat shtetërorë funksionojnë jo për të zbatuar ligjin, por për ta neutralizuar atë.
Sipas të dhënave të bëra publike, pas zbulimit të një kantine vere kontrabandë nga strukturat hetimore, institucionet shtetërore janë vënë në dijeni për një dëm të konsiderueshëm financiar ndaj buxhetit të shtetit, të shkaktuar nga mospagimi i akcizës. Inventari i kryer nga doganat ka përllogaritur një humbje prej rreth 400 milionë lekësh. Megjithatë, pavarësisht kësaj shifre alarmante, vendimi për ta lënë mallin në ruajtje në vilën private ku u gjet, për shkak të “pamundësisë së transportit gjatë natës”, përbën një skandal më vete.
Ajo që pason e kthen ngjarjen në një farsë shtetërore. Gjatë natës, vera zhduket. Bashkë me të, zhduken edhe pamjet e kamerave të sigurisë. Kur autoritetet rikthehen për të sekuestruar mallin, kantina rezulton bosh. Një veprim i tillë nuk mund të ndodhte pa dijeni paraprake, pa tolerim, apo pa një zinxhir bashkëpunimi që shkon përtej individëve të përfshirë drejtpërdrejt.
Shpallja në kërkim e kushëririt të Agasit për kontrabandë, pengim të zbardhjes së së vërtetës dhe zhdukje prove, është vetëm maja e ajsbergut. Çështja thellohet edhe më shumë kur në skenë dalin hetime paralele për rrëmbim, presione ndaj biznesmenëve dhe përfshirje të zyrtarëve të lartë shtetërorë nën masa sigurie. Këto fakte e lidhin këtë histori me një panoramë më të gjerë ku pushteti politik, administrata shtetërore dhe krimi i organizuar bashkëjetojnë dhe mbrojnë njëri-tjetrin.
Në një shtet funksional, një sasi e tillë malli kontrabandë do të ishte sekuestruar menjëherë, nën ruajtje të rreptë shtetërore, dhe çdo përpjekje për zhdukje prove do të ishte e pamundur. Në realitetin shqiptar, ndodh e kundërta: shteti jo vetëm që dështon të mbrojë provat, por krijon kushtet ideale për zhdukjen e tyre.
Ky skandal nuk është thjesht për verën e zhdukur. Ai është simbol i një sistemi ku ligji zbatohet selektivisht, ku krimi njoftohet përpara se të goditet, dhe ku institucionet shndërrohen në mburojë për grupet e fuqishme kriminale. Në vend që të shërbejë qytetarëve dhe interesit publik, shteti shfaqet gjithnjë e më qartë si një instrument në shërbim të atyre që e kanë kapur prej vitesh.