Falë fuqisë së jashtëzakonshme të trurit, njerëzit kanë zbuluar shumë sekrete të Tokës. Në kemi arritur tashmë në sipërfaqen e Hënës, dhe kemi eksploruar nga distanca planetët e tjerë. Por në Tokë ka ende një numër vendesh që nuk janë eksploruar sa duhet, dhe që për këtë arsye bartin ende shumë mistere dhe të panjohura. Ja cilat janë ato.
Akullnajat e Grenlandës
Grenlanda është ishulli më i madh i botës, por edhe vendi më verior. Ishulli Kafeklunen, ndodhet vetëm 711 km nga Poli i Veriut. Grenlanda është e përhapur në një zonë të gjerë prej 2.16 milionë km2, dhe 80 për qind e saj është e mbuluar nga akulli. Kjo është arsyeja se përse ky ishull gjigant mbetet më pak i hulumtuari, por edhe më pak i banuari.
Në vitin 2017, aty jetonin vetëm 56.239 njerëz. Disa nga shtresat e akullit në ishull, kanë një trashësi prej 3200 metrash, ndërsa vlerësohet se kanë një moshë 400.000-800.000 vjeçare. Aty ka shumë akullnaja, dhe lumenj kryesisht të ngrirë. Aty nuk ka rrugë apo rrjet hekurudhor. Ndaj për ta vizituar, duhet të zgjidhni slitat e dëborës, anijen, avionin ose helikopterin.
Honi i Marianës, Paqësori Perëndimor
E vendosur në oqeanin Paqësor Perëndimor, ky hon është më i thelli në botë. Kjo gropë në formën e gjysmëhënës, u formua nga një çarje nën oqean miliona vjet më parë. Pika më e thellë vlerësohet të jetë 10.994 metra. Duke marrë parasysh thellësinë dhe presionin e madh, honi është një vend tepër i rrezikshëm për t’u eksploruar.
Deri më tani, kanë ndodhur vetëm 2 zhytje të suksesshme. I pari ndodhi në vitin 1960 nga oqeanologu zviceran Zhak Pikard dhe ushtaraku amerikan Don Uolsh. Misioni i dytë, u realizua nga regjisori i famshëm hollivudian Xhejms Kameron më 26 mars 2012.
Gangkhar Puensum, Butan
Gangkhar Puensum, është mali më i lartë në botë, që nuk është ngjitur ende nga askush. Ai ndodhet në Butan, ka një lartësi prej 7570 metrash, dhe është maja e 40-të më e lartë në botë. Si për ironi edhe maja më e lartë, Mali Everest, është ngjitur me sukses nga qindra njerëz. Por Gangkhar Puensum mbetet i papushtuar.
Deri tani njihen vetëm 4 ekspedita të ndërmarra në Gangkhar Puensum, në vitet 1983, 1985, 1986 dhe 1994. Por që të gjitha ato dështuan shkak të reshjeve të dendura të dëborës dhe kushteve të paqëndrueshme. Në vitin 2004, qeveria e Butani e kufizoi alpinizmin në Gangkhar Puensum, për shkak të disa besimeve shpirtërore.
Shkretëtirat
Dihet se shkretëtirat janë më pak të eksploruarat në botë, për shkak të kushteve ekstreme të motit. Saharaja është shkretëtira më e madhe në botë, me kushte të papërshtatshme për rritjen e bimëve. Me një sipërfaqe prej më shumë se 200 milionë kilometra katrorë, shkretëtira e Saharasë e vendosur në Afrikë, është më e madhja dhe më e nxehta në botë.
Në shkretëtira bien shumë pak reshje shiu gjatë një viti. Luhatjet ekstreme të temperaturës, janë shumë të zakonshme. Ditën vapa është ekstreme, ndërsa netët janë shumë të ftohta. Kjo i bën shkretëtirat ambiente shumë të egra për kafshët, bimët dhe njerëzit. Edhe pse, disa kafshë dhe bimë mund të gjenden në to. Por ato kanë krijuar një përshtatshmëri të lartë për të jetuar në mjedise të tilla.
Shpellat e thella
Bota ka një numër të madh shpellash. Shumë prej tyre janë vështira të eksplorohen për shkak të kushteve ekstreme të motit, shkëmbinjve të mprehtë dhe rrezikut të rrëshqitjeve. Disa nga shpellat nënujore në botë, janë madje të pabanuara nga fauna detare për shkak të kushteve shumë vdekjeprurëse. Shpella e përmbytur nga deti e Jukatan Senotes në Meksikë është shembulli më tipik. Edhe shpellat e dëborës, janë gjithashtu shumë të rrezikshme për t’u eksploruar, për shkak të ndryshimeve të befta.
Pyjet e Shiut në Amazonë, Amerika e Jugut
Duke mbuluar një sipërfaqe prej 6.5 milionë km2, Amazona përmban gjysmën e pyjeve të shiut në Tokë. Biodiversiteti i pasur dhe prania e shumë specieve të rralla, e bëjnë këtë pyll gjigant një zonë të rëndësishme për ekspedita shkencore. E megjithatë, habitati misterioz i Amazonës, mbetet ende një nga vendet më pak të eksploruara në Tokë.
Në Amazonë nuk ka asnjë sezon të thatë, ndërsa bie shi gjatë gjithë vitit. Kjo gjë shkakton rritje drastike të nivelit të ujit në lumin e Amazonës, duke shkaktuar përmbytje të mëdha. Në këto kushte, edhe transporti përmes lumit është shumë i rrezikshëm për shkak të rrymave të forta.
Në Amazonë jetojnë kafshë shumë vdekjeprurëse si jaguarë, gjarpërinj me zile, merimanga helmuese, mushkonjat që përhapin sëmundje, bretkosat helmuese, piranjave dhe anakondave, që mund të dëmtojnë apo vrasin njerëzit. Përveç kësaj, mungesa e qasjes në ushqim të shëndetshëm dhe ujë të pastër, e bën tepër të rrezikshme ekspeditën në Amazonë.
Antarktida
Antarktida është vendi më i ftohtë, më i thatë, dhe ku fryn më shumë erë në Tokë. Klima në këtë kontinent ndryshon në mënyrë drastike, midis -10 dhe -30 gradë Celsius në kushte normale. Temperatura më e ulët e regjistruar në Antarktidë është -89 gradë Celsius.
Kjo klimë e ashpër, e bën Antarktidën vendin më pak të eksploruar në Tokë. Shpejtësia më e madhe e erës e regjistruar në Antarktidë është 320 km/h në vitin 1972. Shtresa e akullit në Antarktidë, ka një trashësi mesatare prej 3.2 km.
