Dorëheqja e Jazmine Hughes nga revista prestigjioze “New York Times” vjen si pasojë e mbështetjes së saj për Palestinën, një akt që shihet si shkelje e kodit të brendshëm redaktorial. Sipas burimeve brenda gazetës, ky veprim ka shkaktuar një përplasje me parimet e redaksisë që ruajnë një neutralitet në raportimin e konflikteve ndërkombëtare.
Duke ndarë vijat mes angazhimit civil dhe përgjegjësive profesionale, Hughes u përball me një zgjedhje të vështirë, ku në fund doli të ishte më tepër një aktiviste se sa një gazetare në sytë e kolegëve dhe lexuesve të “New York Times”. Kjo situatë ngre pyetje të thella mbi rolin e gazetarëve në një epokë ku çështjet ndërkombëtare janë të ngjeshura me tensione dhe ku linjat ndërmjet raportimit objektiv dhe qëndrimeve personale bëhen gjithmonë e më të holla.
Redaktori i revistës, Jake Silverstein, konfirmon qëndrimin e “New York Times” duke theksuar rëndësinë e një qasjeje paanshme dhe të distancuar nga çdo lloj manifestimi politik apo qëndrime që mund të komprometojnë objektivitetin gazetaresk. Dorëheqja e Hughes nuk është vetëm një akt i ndërmarrë nga ajo por edhe një reflektim i politikave të gazetës për të ruajtur imazhin e një mediumi të paanshëm.
Në të njëjtën linjë, Jamie Lauren Keiles, i cili gjithashtu ka shprehur qëndrime të ngjashme, u tërhoq nga revista, duke u mbuluar nën petkun e “arsyeve personale”. Ky zhvillim shton në debatin në vazhdim mbi hapësirën që profesionistët e medias kanë (ose nuk kanë) për të shprehur qëndrime personale në publik në një botë ku ndarjet politike janë të ashpra dhe shpesh herë të dhunshme.