Një ditë e rëndësishme për komunitetin shqiptar në New York u shoqërua me një moment jo pak ironik nga vetë presidenti. Në inaugurimin e parë në botë të një programi dy gjuhësh anglisht–shqip, të nisur në shkollën P.S.108 Philip J. Abinanti, emocionet e fëmijëve dhe krenaria e prindërve u përzien me “përdredhjen gjuhësore” të kreut të shtetit.
Kur “bilingual” bëhet “duo bilingual”
Në vend që të shpaloste solemnitet dhe të shpallte me krenari një arritje historike për diasporën shqiptare, presidenti “shkëlqeu” me një shpikje të re gjuhësore: “duo bilingual.” Një term i cili, përveçse nuk ekziston në asnjë manual linguistik, shërbeu si dekor i gjallë për humorin e ditës.
Në vend të duartrokitjeve për fjalimin, të pranishmit e gjetën veten duke buzëqeshur me pyetjen: a është ky një program dy herë bilingual, apo një thjeshtim i thjeshtuar i të thjeshtës?
Një urë midis kulturës dhe gafës
Programi në vetvete është një hap i madh përpara – një urë midis brezave, kulturave dhe kombeve. Ai u jep fëmijëve shqiptarë në SHBA mundësinë të mësojnë gjuhën e prindërve dhe të mbajnë gjallë trashëgiminë. Por në hijen e kësaj arritjeje, mbeti fjalia e presidentit që, pa dashur, ia ktheu solemnitetin në karikaturë.
Në vend që ta ngrejë shqipen në podium, ai na kujtoi edhe një herë se sa shpesh politika shqiptare rrëshqet në spektakël – edhe kur flitet për fëmijët e diasporës.
Ironia e situatës
Ndoshta nuk është e padrejtë të thuhet se me “duo bilingual”-in e tij, presidenti i dha pa dashje programit edhe një shenjë dalluese të pazëvendësueshme. Sepse nuk ka askund tjetër në botë një projekt të cilin udhëheqësi më i lartë e pagëzon me një term të shpikur nga fantazia momentale.
Në fund, programi mbetet historik. Por historia do ta mbajë mend jo vetëm për arritjen kulturore, por edhe për gafën e presidentit, që një ditë do të shërbejë si anekdotë në klasat ku mësohet shqipja: “kujtoni kur ai tha duo bilingual?”