Në një intervistë të fundit për News24, Flamur Noka, sekretari i përgjithshëm i Partisë Demokratike, ka shpërthyer me akuza ndaj deputetit Agron Shehaj dhe partisë së tij “Mundësia.” Noka e cilësoi këtë parti si një “krijesë të regjimit” të Edi Ramës dhe Erion Veliajt, duke prezantuar një kontratë ndërtimi të vitit 2010 si “prova” për pretendimet e tij. Por, kur analizojmë realitetin e asaj kohe, akuzat e Nokës duken më shumë si një përpjekje për të devijuar vëmendjen nga realiteti politik aktual.
Një retrospektivë e vitit 2010
Në vitin 2010, Agron Shehaj ishte një biznesmen i fokusuar në karrierën e tij dhe ende i paafiliuar politikisht. Ajola Xoxa, në atë kohë një avokate e re pa ndikim të veçantë publik, nuk kishte pozicionin e sotëm si bashkëshortja e kryebashkiakut të Tiranës. Ndërkohë, Erion Veliaj sapo kishte humbur garën për kryetar bashkie dhe nuk kishte ndonjë peshë të madhe politike. Në këtë kontekst, pretendimi se një kontratë ndërtimi mes Shehajt dhe Xoxës ishte baza e një “komploti të regjimit” është, në rastin më të mirë, një trillim fantastik.
Flamur Noka prezantoi një kontratë të vitit 2010, sipas të cilës kompania e Agron Shehajt kishte marrë përsipër ndërtimin e një vile për Ajola Xoxën. Kjo marrëdhënie, e zakonshme në botën e biznesit, u shndërrua nga Noka në një fabul për krijimin e një partie politike të sponsorizuar nga Rama dhe Veliaj. Megjithatë, konteksti i asaj kohe tregon qartë se nuk kishte arsye logjike për një “komplot të tillë.”
Shehaj dhe sfidat ndaj oligarkisë
Ajo që duket se ka vërtet trazuar Flamur Nokën dhe, ndoshta, edhe Sali Berishën, është angazhimi i fundit i Agron Shehajt në ekspozimin e oligarkisë shqiptare. Shehaj ka drejtuar sulme të hapura kundër oligarkut Bashkim Ulaj, i cili ka përfituar masivisht nga lidhjet me të gjitha krahët politikë ndër vite. Kjo qasje e Shehajt ka bërë që Berisha, deri më tani i heshtur ndaj tij, të duket se po përdor Nokën për një sulm të drejtpërdrejtë.
Ndërkohë, është interesant fakti që Berisha, i cili zakonisht ka qenë i shpejtë për të mbështetur ose sulmuar politikanë brenda opozitës, nuk kishte marrë një qëndrim të qartë ndaj Shehajt deri tani. Ky sulm i papritur nga Noka, që duket si një lëvizje e koordinuar, sugjeron se sfidat që Shehaj po i bën status quo-së kanë shkaktuar një panik të vërtetë brenda segmenteve të PD-së.
Noka dhe logjika e munguar
Noka, si gjithmonë, përdor një qasje që më shumë prodhon zhurmë sesa argumente të vlefshme. Pretendimet e tij nuk mbështeten në asnjë analizë logjike të situatës së vitit 2010, dhe në vend të kësaj, duken si një përpjekje për të hedhur baltë ndaj Shehajt dhe për të devijuar vëmendjen nga çështjet e mëdha që po ngre deputeti i opozitës. Ironikisht, Noka, i cili shpesh ankohet për mungesën e transparencës dhe llogaridhënies, duket se ka zgjedhur një rrugë që sfidon logjikën dhe integritetin politik.
Cila është loja e vërtetë?
Ajo që del qartë nga kjo situatë është se akuzat ndaj Shehajt janë më shumë një reflektim i frikës së disa segmenteve të politikës shqiptare për ndryshimin. Ekspozimi i Bashkim Ulajt dhe oligarkëve të tjerë është një çështje që prek interesa të thella politike dhe ekonomike, dhe sulmet ndaj Shehajt mund të jenë një shenjë se ai po godet aty ku dhemb më shumë.
Në fund, mbetet për t’u parë nëse Shehaj do të vazhdojë të sfidojë oligarkinë dhe sistemin politik të rrënjosur, apo nëse sulmet e koordinuara si kjo e Nokës do të kenë efektin e dëshiruar. Por një gjë është e sigurt: politika shqiptare ka nevojë për më shumë transparencë dhe llogaridhënie – jo për fabula pa bazë logjike.