Tarifat e reja prej 145% të vendosura nga ish-presidenti amerikan Donald Trump nuk kanë shkaktuar panik në Kinë. Përkundrazi, në rrjetet sociale kineze, ato janë pritur me ironi dhe janë kthyer në objekt memesh, ku Trump, JD Vance dhe Elon Musk paraqiten duke punuar në fabrika këpucësh dhe iPhone-sh. Presidenti Xi Jinping ka theksuar se Kina nuk trembet nga presionet e jashtme dhe do të vazhdojë të ecë përpara me forcat e veta.
Megjithatë, ekonomia kineze po përballet me sfida të brendshme më të thella sesa tarifat amerikane. Kriza në tregun e banesave është një ndër më të mëdhatë, me miliona apartamente bosh, të afta të strehojnë dyfishin e popullsisë së vendit. Kjo ka sjellë një humbje të madhe të vlerës së kursimeve për familjet, duke ulur ndjeshëm besimin e konsumatorëve.
Një tjetër sfidë serioze është plakja e popullsisë dhe rënia e fuqisë punëtore. Në dekadën e ardhshme, mbi 300 milionë persona do të dalin nga tregu i punës, duke vënë në rrezik sistemin e pensioneve. Në të njëjtën kohë, papunësia tek të rinjtë urbanë ka kaluar 20%, një tregues alarmant për stabilitetin social dhe ekonomik.
Qeveria kineze ka ndërmarrë masa stimuluese si subvencione për kujdesin ndaj fëmijëve, rritje pagash dhe promovim të konsumit të produkteve vendase, përfshirë automjetet elektrike. Por ekonomistët paralajmërojnë se këto janë zgjidhje afatshkurtra, që nuk adresojnë strukturën e dobët të të ardhurave të qytetarëve.
Në planin ndërkombëtar, Kina është përpjekur të zhvendosë fokusin nga SHBA drejt tregjeve të Azisë, Amerikës Latine dhe Afrikës, përmes iniciativës “Një Brez, Një Rrugë”. Nga vetëm 30 vende që e kishin Kinën si partner kryesor tregtar në 2001, sot numri ka kaluar 145 – një dëshmi e zgjerimit të ndikimit kinez në skenën globale.
Edhe pse tarifat amerikane e rëndojnë më tej situatën ekonomike, ato i ofrojnë Kinës një mundësi për t’u paraqitur si një partner i besueshëm alternativ ndaj SHBA-ve, por kjo vjen me riskun e mbingopjes së tregjeve me produkte kineze dhe konflikte të reja tregtare.
Në përfundim, sfidat e Kinës nuk vijnë vetëm nga jashtë, por nga problemet e thella të brendshme ekonomike, që po testojnë jo vetëm modelin ekonomik të vendit, por edhe aftësinë e udhëheqjes kineze për të ruajtur stabilitetin dhe besimin publik.