Giuseppe Salvatore Riina, i njohur si Salvuccio, ka rikthyer sërish vëmendjen mbi emrin e të atit, bosit famëkeq të Cosa Nostra-s, Totò Riina. Pasi vuajti një dënim tetëvjeçar për krime mafioze, ai është shfaqur në një intervistë për Lo Sperone Podcast, ku ka befasuar me rrëfimet dhe qëndrimet e tij.
Një portret tjetër për Totò Riinën
Sipas Riina Jr., babai i tij ishte një njeri i madh, serioz dhe i ndershëm, që “luftonte sistemin” dhe kujdesej për familjen. Ai e përshkroi si një figurë që nuk shfaqej me armë në duar e as i përlyer me gjak, duke mohuar dënimet e shumta përjetë që e shënjuan si një nga figurat më të rrezikshme të mafias italiane.
“Nuk e kam parë kurrë të kthehej në shtëpi me armë në dorë, për mua ai ishte gjithmonë një prind i përkushtuar,” tha ai, duke injoruar dhjetëra vendime gjyqësore që e dënuan për vrasje dhe organizatë kriminale.
Sulmi ndaj lëvizjes anti-mafia
Riina Jr. hodhi akuza edhe ndaj figurave të njohura të lëvizjes anti-mafia, të cilën e quajti një “karvan që kërkon vëmendje”. Ai përmendi rastet e gjyqtares Silvana Saguto dhe sipërmarrësit Antonello Montante, duke i cilësuar si shembuj të “anti-mafias fasadë”.
Falcone, Borsellino dhe teza e konspiracionit
Në intervistë, Salvuccio Riina u ndal edhe te atentatet e vitit 1992 ku u vranë gjyqtarët Giovanni Falcone dhe Paolo Borsellino, të cilat historia i njeh si vepra të Totò Riina-s dhe Cosa Nostra-s. Ai mohoi çdo përfshirje të babait, duke thënë se “nxitësit ishin të tjerë, ndoshta ata që donin të ndalonin hetimet për pastrim parash dhe kontrata mafioze”.
“Mafia e vërtetë është në Romë”
Në vijim, Riina Jr. përsëriti narrativën e zakonshme se qendra e mafias së vërtetë nuk është në Siçili, por në Romë, duke sugjeruar se aty gjenden njerëzit që kontrollojnë paratë dhe ndikimin real.
“Babai im u arrestua sepse ishte një bezdi për ata që kishin interesat e vërteta, ashtu siç ndodhi më vonë me Provenzanon apo Messina Denaro-n,” tha ai.
Krahasimi i vetes me fëmijët e Gazës
Në mënyrë provokuese, Riina Jr. e krahasoi veten me fëmijët palestinezë, duke thënë se edhe ai kishte jetuar gjithmonë “në gjendje emergjence” teksa fshihej me familjen. Por, sipas tij, përjetimet e arratisë ishin më shumë një “festë”, pasi i mundësonin të njihte vende e njerëz të rinj.
Çfarë pretendon djali i Totò Riina?
Se i ati nuk ishte përgjegjës për atentatet më të përgjakshme të mafias dhe se mafia e vërtetë ndodhet në Romë, jo në Siçili.
Si e përshkruan ai figurën e të atit?
Si një njeri të ndershëm, serioz dhe të përkushtuar ndaj familjes, në kontrast me dënimet e shumta përjetë të marra në gjykata.
Cilat janë akuzat e tij ndaj lëvizjes anti-mafia?
Ai e quan një mekanizëm fasadë që përdoret për të fituar vëmendje dhe pushtet, duke përmendur emra të diskredituar në të kaluarën.
Cili është mesazhi i tij për rolin e mafias?
Se babai i tij dhe bosët e tjerë nuk ishin “kokat e vërteta”, pasi sipas tij mafia kontrollohet nga elita politike dhe financiare në kryeqytet.
Deklaratat e Giuseppe Salvatore Riina-s janë një përpjekje e qartë për të rehabilituar figurën e të atit dhe për të shtyrë përpara një narrativë të njohur brenda Cosa Nostra-s: mafiozët e dënuar janë vetëm “kokë turku”, ndërsa fuqia reale dhe interesat e mëdha qëndrojnë në Romë. Megjithatë, historia dhe faktet gjyqësore flasin qartë për rolin e Totò Riina-s si një nga kriminelët më të përgjakshëm të shekullit XX.