Vendimi i Gjykatës Kushtetuese për rikthimin e Erion Veliajt në detyrën e kryetarit të Bashkisë së Tiranës** nuk ishte një surprizë politike, por një zhvillim i parashikuar**. Jo për shkak të pavarësisë së institucioneve, por sepse në këtë fazë Edi Rama nuk ka interes të mbajë zgjedhje në kryeqytet.
Një Llogari Politike, Jo Kushtetuese
Burime pranë mazhorancës pranojnë se kostoja politike dhe financiare e një fushate të re për Tiranën do të ishte e lartë dhe me përfitim të kufizuar. Kryeministri, i cili ndjek me kujdes sondazhet periodike, ka parë se propozimi i Florian Binajt si kandidat i mundshëm i opozitës së bashkuar mund të ndryshonte ekuilibrat elektoralë në kryeqytet.
Një pjesë e madhe e votuesve “gri”, por edhe një segment socialistësh të zhgënjyer, mund të kalonin në anën e kandidatit të opozitës, duke e bërë rezultatin të paparashikueshëm.
Tiranë Jo Plotësisht “Rilindase”
Në vetvete, Tirana nuk ka qenë kurrë një bastion i plotë i “Rilindjes”. Përplasjet e brendshme në Partinë Socialiste të Tiranës, konfliktet e interesit midis grupeve lokale dhe pakënaqësitë që lidhen me prishjen e bizneseve apo lokalesh kanë krijuar një terren delikat për Ramën.
Në këtë kontekst, rikthimi i Veliajt me vendim kushtetues është një mënyrë për të ruajtur kontrollin pa rrezikuar një betejë të hapur elektorale.
Një Kryetar “De Jure”, Por Jo “De Facto”
Në praktikë, ky vendim nuk ndryshon asgjë thelbësore në qeverisjen e Tiranës. Rama e ka ndarë pushtetin vendor me prokurë politike, duke e lënë drejtimin e përditshëm në dorën e nënkryetarëve të tij besnikë.
Veliaj mbetet kryetar de jure, por Bashkia funksionon nën kontroll të qendrës, duke shmangur çdo rrezik institucional apo politik.
Gjykata Dhe Loja E Balancave
Vendimi i Kushtetueses, megjithëse formalisht juridik, përputhet plotësisht me interesin politik të mazhorancës. Gjykata theksoi mungesën e një “procesi të rregullt” në procedurën e shkarkimit, por nuk preku thelbin e debatit mbi përgjegjësinë politike të kryebashkiakut.
Në këtë mënyrë, ajo legjitimoi vonesën e zgjedhjeve, duke nxjerrë jashtë loje Presidencën dhe Këshillin Bashkiak, të cilët u ekspozuan si të papërgatitur juridikisht dhe institucionalisht.
Një Fitore Pa Fushatë
Për Ramën, ky është rezultati ideal: pa zgjedhje, pa shpenzime, pa rrezik politik. Ai ruan kontrollin mbi Bashkinë e Tiranës, shmang një përplasje të panevojshme me opozitën dhe shtyn çdo përballje reale për një moment më të përshtatshëm.
Në thelb, vendimi i Kushtetueses ngriu situatën ekzistuese, duke treguar se në Shqipëri pushteti politik dhe ai institucional ecin ende në të njëjtën vijë.