Me datën 4 gusht të viti 2020, shteti shqiptar ka humbur një tjetër gjyq në Gjykatën Europiane të të Drejtave të Njeriut e njohur ndryshe si Gjykata e Strazburgut.
Ka qenë shtetësja Dh. TËRSHANA e cila ka ҫuar në Gjykatën e Strazburgut shtetin shqiptar, gjyq ky që është fituar nga qytetarja.
Për ҫfarë bëhet fjalë?
Ankuesi pretendoi se autoritetet nuk kishin arritur të mbronin jetën e saj dhe të drejtën e saj për jetën private në bazë të Neneve 2, 3, 8, 13 dhe 14 të Konventës. Ajo më tej u ankua për dështimin e autoriteteve për të kryer një hetim të shpejtë dhe efektiv që çon në identifikimin, ndjekjen penale dhe dënimin e sulmuesit.
Më 6 tetor 2014, kërkesa iu komunikua Qeverisë.
RRETHANAT E RASTIT dhe Historiku i çështjes
Më 29 korrik 2009, rreth orës 4 pasdite, ndërsa po shëtiste në një rrugë në Tiranë, kërkuesi pësoi lëndime të rënda gjatë një sulmi me acid nga një sulmues i paidentifikuar (dyshohet ish-bashkëshorti). Ajo u dërgua menjëherë në Spitalin Nënë Tereza në Tiranë për të marrë një trajtim urgjent mjekësor. Në të dhënat e spitalit shkruhej se njëzet e pesë përqind e trupit të aplikantit, kryesisht fytyrën dhe pjesën e sipërme të trupit, ishin djegur (combusio corporis, facies et extremitas superior) për shkak të sulmit acid dhe se ajo ishte në një gjendje kritike. Më 1 gusht 2009 ajo u dërgua në Itali për trajtim më të specializuar në spital. Procesverbali spitalor i 2 tetorit 2009 lexonte që kërkuesi kishte djegie të fytyrës, qafës dhe trupit mesatar dhe të thellë (ustioni intermedio ‑ profonde di volto, collo, tronco, arti superiori ed inferiori) të shkaktuar nga acidi sulfurik. Sipas procesverbalit të trajtimit të saj spitalor në Itali, midis 2009 dhe 2012 kërkuesja iu nënshtrua së paku katërmbëdhjetë operacioneve. Kostot për operacione të tilla u bartën nga Rajonet Puglia dhe Marche, Itali, dhe nga kërkuesi. Ajo vuajti nga ankthi dhe nga problemet psikologjike dhe u frikësua të kthehej në Shqipëri. Ajo iu dha pushimi nga autoritetet shqiptare për të paktën shtatë muaj, por duket se ajo nuk ishte në gjendje të punonte për disa vjet.
Hetimi penal për sulmin e 29 korrikut 2009
Më 29 korrik 2009, prokurori hapi një hetim penal për sulmin me acid në bazë të nenit 88 të Kodit Penal. Kërkuesja bëri një deklaratë në të cilën ajo tha se ajo nuk e kishte njohur sulmuesin e saj. Ajo deklaroi se nuk ishte në një mosmarrëveshje me askënd, por dyshoi se sulmi ishte organizuar nga ish-burri i saj (E.A.) si një akt hakmarrjeje dhe vazhdim i dhunës në familje të së kaluarës. Në të kaluarën ai kishte kërcënuar kërkuesin, duke thënë se ai do ta vriste atë. Ajo dhe E.A. më në fund ishte ndarë pasi ai kishte refuzuar ta lejonte atë të ndiqte një kurs trajnimi të specializuar në Itali. Për më tepër, ajo deklaroi se në kohën e sulmit, sulmuesi kishte veshur një kapelë kafe / bezhë, syze dielli të zeza dhe një këmishë të zezë. Sulmuesi kishte hedhur një substancë mbi fytyrën dhe trupin e saj dhe më pas ishte larguar. Ajo kishte ndjerë se fytyra dhe gjoksi ishin duke u djegur dhe rrobat e saj po shkriheshin. Substanca gjithashtu ishte hedhur mbi kolegun e saj. Ajo më tej deklaroi se E.A. ishte burgosur në Itali dhe se ai kishte miq me të shkuar kriminale.
Gjithsesi, nga të gjitha veprimet proceduriale, të prokurorisë dhe autoriteteve shqiptare, Gjykata e Strazburgut ka arritur në përfundim se shtetit shqiptar ka dështuar në zbardhjen e plotë të rastit.
Gjykata e Strasburgut dënoi Shqiperinë për shkak se autoritetet vendase dështuan të veprojnë me kujdesin e posaçëm që nevojitet për të hetuar rastet e dhunës mbi baza gjinore. Ato as nuk gjetën llojin e acidit me të cilin u krye sulmi dhe as nuk e mbajtën viktimën të informuar për ecurinë e hetimit penal. GJEDNJ gjeti shkelje të Nenit 2 (aspekti procedural) të Konventës dhe urdhëroi dëmshpërplim rreth 12,000 euro plus shpenzimet e avokatit.
Vendimi i Gjykatës thotë që: Shteti i paditur duhet të paguajë kërkuesin, brenda tre muajve nga data në të cilën aktgjykimi bëhet i formës së prerë në përputhje me nenin 44 § 2 të Konventës, shumat e mëposhtme, për t’u kthyer në monedhën e shtetit të paditur. me kursin e zbatueshëm në datën e zgjidhjes:
(i) 12,000 EUR (dymbëdhjetë mijë euro), plus çdo taksë që mund të ngarkohet, në lidhje me dëmin jopasuror;
(ii) 2,720 EUR (dy mijë e shtatëqind e njëzet euro), plus çdo taksë që mund t’i ngarkohet aplikuesit, në lidhje me kostot dhe shpenzimet;
(b) që nga skadimi i tre muajve të lartpërmendur deri në shlyerje, interesi i thjeshtë do të paguhet për shumat e mësipërme me një normë të barabartë me normën marxhinale të huadhënies së Bankës Qendrore Evropiane gjatë periudhës së paracaktuar, plus tre pikë përqindje.(HistoriaIme)