Në vitin 1985, në një lagje të varfër të Brazilit, një djalë i ri me emrin Ronaldo po luante futboll në mënyrën më të thjeshtë që mund të imagjinohet. I panjohur, i padallueshëm, dhe pa asnjë mbështetje ekonomike, ai do të kishte mbetur aty nëse një tjetër i panjohur nuk do t’i kishte dhënë mundësinë e parë. Ky ishte Fernando dos Santos Carvalho — njeriu që zbuloi “Fenomenin”.
Sot, ndërsa Ronaldo është një legjendë botërore, milioner dhe ikonë, Fernando Carvalho jeton pa shtëpi, i sëmurë dhe në varfëri ekstreme. Ai rrëfen se ka kërkuar ndihmë disa herë nga ish-nxënësi i tij, por gjithmonë është përballur me refuzim.
Karriera e nisur nga një ëndërr
Në fillim të viteve ’80, Carvalho drejtonte një shkollë të vogël futbolli në Vila Valqueire. Pikërisht aty e pa për herë të parë Ronaldon e vogël, që luante “futsall” si portier, sepse në formacionin e ekipit nuk kishte vend. Ai vendosi t’i jepte një shans. Me shumë përpjekje, e aktivizoi në miqësore dhe e përfshiu në kampionate amatore.
Më pas, në vitin 1987, pasi e çoi me vete te klubi Social Ramos, Ronaldo nisi ngjitjen drejt suksesit. Kalimi te Cruzeiro dhe më pas te PSV, Barcelona, Interi e të tjera ishte vetëm vazhdimi i një rruge që nisi falë vëzhguesit të përkushtuar.
Mosmirënjohje e dhimbshme
“E merrja çdo ditë nga shtëpia dhe e çoja në stërvitje. Nëna e tij ishte kundër në fillim, por unë i premtova që do kujdesesha për të,” kujton sot Carvalho. Por pavarësisht përkushtimit, kujdesit dhe mbështetjes, Fernando mbeti në harresë.
Sot, ai nuk ka asnjë burim të ardhurash, është pa banesë dhe me probleme shëndetësore. “Kam udhëtuar për në São Paulo për ta takuar, por më refuzoi. Kam dërguar mesazhe në restorantet që ai menaxhon në Spanjë, por askush nuk më është përgjigjur,” tregon me dhimbje.
Ai e përkufizon këtë si një histori mosmirënjohjeje ekstreme nga ana e Ronaldos — një ikonë që i detyrohet shumë fillimeve të veta. Për Fernando Carvalho, bota është treguar e padrejtë: “Kam bërë gjithçka që të hyja në kontakt me të. Por ende po pres një përgjigje.”
Një histori që e vë në pikëpyetje raportin mes suksesit dhe mirënjohjes, mes famës dhe ndihmës për ata që na kanë dhënë dorën e parë.